De eerste week is alweer voorbij!

Goede... ja bij mij morgen, bij jullie middag!

Ja echt, ik ben hier alweer een week!! Als ik zo terugkijk op deze week ging die super snel voorbij. Dat biedt hoop voor de komende vier maanden! :-) Het was wel een week met ochtenddipjes, maar gelukkig heb ik ook súper leuke dingen gedaan overdag. De week begon met het kopen van een fiets! Fietsen hier in Paramaribo is niet geheel ongevaarlijk. Een fietspad kennen ze hier niet, dus je fietst op de weg en wordt continu ingehaald door toeterende auto’s, maar maken jullie je niet druk: ik kom na vier maanden weer heel thuis hoor! ;-) Verder heb ik hier ook al een keer hardgelopen. Dat is wel warm, maar ook wel fijn.
Inmiddels ben ik al twee keer naar salsa les geweest. Echt heel erg leuk en gezellig natuurlijk! Een leuk avondje uit met de meiden.
Donderdag was een spannende dag voor mij: ik ging kennismaken bij mijn project. Al om 8.15u ging ik met Arlette en Anneloes op de fiets richting mijn stichting. We waren mooi op tijd. Na een leuke kennismaking met de directeur kreeg ik een rondleiding door de lokalen, in totaal vijf en een crèche. De docenten ontvingen mij in de pauze hartelijk en na de pauze werd ik direct meegenomen door de Nederlands docent. Na de les waren een aantal meiden met een tuinslang het fietsenhok aan het schoonspuiten. Heel erg leuk om de meiden zo bezig te zien en een kijkje te mogen nemen bij deze stichting. Maandag gaat het daar dan echt beginnen. Ik heb heel erg zin om iets te gaan doen ondanks dat deze week fijn was.
Gister was het Holi feest. Oude kleren en schoenen aan en gooien met dat poeder! Heel erg gaaf om dit feest mee te mogen maken. In de Palmentuin en op het onafhankelijkheidsplein was muziek en gooide iedereen met gekleurd poeder naar elkaar. Uuuh ja, dit resulteerde inderdaad in een kleurrijk lichaam! Helaas ging het ’s avonds regenen en vonden we het al snel welletjes. Maar toen kwam de grootste uitdaging: met de taxi naar huis. We waren gekleurd en nat van de regen, ja wie wilde ons nu meenemen in zijn auto? Na een tijdje wachten op een taxi besloten we te gaan lopen. Na 20 meter lopen, kwam er een taxi voorbij gereden. Hij stopte voor ons, maar toen hij ons zag, twijfelde hij. “Maar meneer mijn broekje is niet nat en vies!” “En ik doe wel mijn shirt een stukje omhoog, zodat ik niet tegen de bekleding kom!” Hij lachte en we mochten instappen. Toen gebeurde het hoor, ja geloof het of niet, we zaten met z’n negenen + chauffeur in een Nissan Note!! Hoe dan? Nou, twee in de kofferbak, vijf op de achterbank en twee op de voorstoel. En ja, we zijn echt aangekomen. Het was me het avontuur wel.
Nu ik dit schrijf, zit ik op de galerij waar regen en zon elkaar in rap tempo afwisselen. Daarnaast is mijn verhaal langer geworden dan ik dacht, maar dit wilde ik jullie niet onthouden!

Tot snel allemaal!!